Niewiele napisano o tajnym BIS, ale ten artykuł jest wyjątkiem, ponieważ uznaje go za „bastion globalnej technokracji”. TN dodałby, że Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy uzupełniają trojkę technokratyczną. ⁃ Edytor TN
Nastąpiła zmiana warty w Banku Rozrachunków Międzynarodowych, mało znanej organizacji, która znajduje się w sercu światowego systemu finansowego.
Agustín Carstens, były szef meksykańskiego banku centralnego, zastąpił Jaime Caruana jako dyrektor generalny 1. Kieruje instytucją, która wyróżnia się jako bastion globalnej technokracji w dobie rosnącej przejrzystości i rosnącego rozczarowania elitami.
Siedziba BIS, która góruje nad Bazyleą jak 70-metrowy stos miedzianych monet, służy jako klub dla bankierów centralnych i decydentów finansowych z całego świata. Tacy jak Mario Draghi, Janet Yellen i Mark Carney rutynowo organizują poufne spotkania z kolegami z całego świata. „Może gdyby nie istniał, nie wymyśliłbyś go teraz, ale odgrywa ważną rolę w świecie bankowości centralnej”, mówi Charlie Bean, były wiceprezes Banku Anglii, współautor raportu na temat Badania BIS w 2016 r. „To klej, który pomaga utrzymać wspólnotę razem”.
Nie powstrzymało to BIS, który został założony w 1930 r. I jest własnością banków centralnych, przed podważeniem ekonomicznej ortodoksji własnych członków. W 2003 roku William White, ówczesny doradca ekonomiczny, i jego kolega Claudio Borio naciskali na zapobiegawcze zacieśnienie polityki pieniężnej, aby uniknąć niebezpiecznych baniek na aktywach, co było sprzecznym poglądem, który wydawał się proroczy później, podczas kryzysu finansowego. Wciąż bije w ten bęben, nawet gdy banki centralne w USA, Europie i Japonii obniżyły stopy procentowe do rekordowo niskich poziomów i uruchomiły bezprecedensowe programy kupna obligacji, aby odeprzeć deflację. Borio, obecnie szef departamentu monetarnego i gospodarczego w BIS, przekonywał we wrześniowym przemówieniu, że bankierzy centralni mogą nie doceniać „ogólnie łagodnego” wpływu globalizacji i technologii na inflację i powinni przemyśleć swoją reakcję na tendencje deflacyjne. Zawołał Larry'ego Summersa, byłego sekretarza Departamentu Skarbu USA i zwolennika teorii „świeckiej stagnacji”, który twierdzi, że słaby wzrost i inflacja w USA wynikają z utrzymującego się niedoboru popytu. Summers opisuje BIS jako „ważne źródło myślenia o kwestiach związanych ze stabilnością finansową i wynikami gospodarczymi”, dodając jednocześnie, że często nie zgadza się z jego wnioskami. Nie jest sam w kwestionowaniu stanowiska BIS. Przegląd publikacji banku, których współautorem jest Bean z 2016 r., Wykazał, że organizacja „robi bardzo dużo dobrze” na froncie badawczym, ale wyraziła zastrzeżenia co do BIS „generującego wyniki wspierające„ domysł ”. ”
Caruna, której kadencja rozpoczęła się podczas mrocznych dni kryzysu finansowego w kwietniu 2009, broniła BIS. „Możesz zgodzić się z tym, co mówimy lub nie, ale myślę, że wprowadzenie tych elementów w debatę ma wartość”, powiedział Bloombergowi w listopadzie, odnosząc się do preferencji banku dotyczących przyjęcia średnioterminowej, globalnej perspektywy i podkreślenia kwestii finansowych ryzyko stabilności. Oprócz badań, BIS zyskał na znaczeniu w latach eksperymentów polityki pieniężnej i regulacji bankowych, które nastąpiły po kryzysie. Podczas gdy niektóre banki centralne starały się otworzyć, gdy ich rosnące uprawnienia zwróciły uwagę wyborców i rządów, w Bazylei wycofały się. Jens Weidmann, prezes niemieckiego Bundesbanku i przewodniczący rady dyrektorów BIS, mówi, że czasami konieczne jest zachowanie tajemnicy. „Świadome decyzje dotyczące krajowej polityki pieniężnej wymagają dokładnego zrozumienia rozwoju sytuacji na arenie międzynarodowej” - mówi Weidmann. „Prywatność spotkań ułatwia szczerą i otwartą wymianę poglądów”.
Organizacja jest gospodarzem Rady Stabilności Finansowej i Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego, który określa zasady rządzące międzynarodowym systemem finansowym. Istnieje także Global Economy Meeting i jego siostrzane forum, Economic Consultative Committee, nazwany „najbardziej ekskluzywnym klubem na świecie” przez Adama LeBora, autora książki o BIS. Te dwie ostatnie grupy zbierają się raz na dwa miesiące, w niedzielę, na oficjalne sesje, po których następuje kolacja na najwyższym piętrze wieży BIS, z której roztacza się widok na Bazyleę i góry w stylu 360. Rzadko otwierają się na kontrolę ze strony prasy i opinii publicznej.
Klubowa, zakryta natura organizacji i komitetów, w których się znajduje, kontrastuje z wysiłkami na rzecz większej przejrzystości w innych miejscach. Europejski Bank Centralny ugiął się pod presją opinii publicznej w 2015 roku i zaczął publikować protokoły ze swoich posiedzeń, natomiast Rezerwa Federalna zaczęła organizować kwartalne konferencje prasowe w 2011 roku.
wpDiscuz