Apologeta Chin próbuje na nowo zdefiniować chińską technokrację jako „humanokrację”

Instytucje ONZ oraz wszystkie umowy międzynarodowe i wielostronne, które obejmują cały świat, nie są jedynym źródłem globalnego zarządzania. Opiera się, podobnie jak porządek każdego społeczeństwa, na wspólnych wierzeniach i praktykach ludzi, w tym przypadku narodów świata, wziętych w całości.

Z tego powodu przykład chińskich rządów staje się coraz ważniejszy.

Wkład, jaki Chiny wniosą do świata jutra, wynika z ich własnej, unikalnej formy rządzenia, której korzenie sięgają tysiącleci historii.

Chiny zawsze były inne. Ma historię głównie scentralizowanej administracji, która obejmuje wiele stuleci. Wszczepił edukację na status społeczny. Jej system zarządzania utrwalił przez całe życie studia i praktykę tradycyjnej kultury ze strony jej personelu i wszystkich aspirujących do urzędu.

Choć kojarzona z imieniem Konfucjusza, kultura ta jest zakorzeniona w kodeksie moralnym rządzącym życiem rodzinnym i stosunkami społecznymi, który od niepamiętnych czasów przenikał chińskie społeczeństwo.

W kulturze chińskiej szczególny nacisk kładzie się na ucieleśnianie zasad w związkach i łączenie zasad moralnych z interakcjami społecznymi. Tylko neologizm taki jak „wzajemność” może zacząć oddawać ten wyjątkowy kulturowy charakter chińskich stosunków społecznych.

Hasło Komunistycznej Partii Chin, socjalizm z chińskimi cechami, jest w Chinach równie łatwo zrozumiałe, jak przesłanie o ciągłości. Licząca ponad 90 milionów członków partia jest prezentowana na każdym szczeblu organizacji społecznej, od wsi czy fabryki po najwyższe szczeble władzy, jako współczesny strażnik chińskich wartości i ładu moralnego.

Chiny mogą pochwalić się wszechstronnym systemem zarządzania, który reaguje na zmiany teraźniejszości. Łącząc zasady z pragmatyzmem, rywalizuje z legendarnymi ramami Zachodu, ogólnie rozumianymi jako „liberalna” lub „demokracja przedstawicielska”.

Jeśli ktoś błędnie traktuje obecny system Chin jako chwilową anomalię, to odwrotnym i równoważnym błędem jest traktowanie porządku zachodniego jako odwiecznego i niezmiennego wyrazu uniwersalnych wartości.

Aby zrozumieć miejsce Chin w dzisiejszym świecie, musimy zdać sobie sprawę, jak osobliwy jest Zachód. Wyjątkowy system zarządzania w Chinach wymyka się konwencjonalnym kategoriom zachodniej myśli politycznej. Technokracja jest jednym z zachodnich terminów, które próbują przekazać przekształconą naturę współczesnego rządzenia. W przypadku Chin sugeruję, że potrzebny jest nowy termin. „Humanokracja” jest bliższa przekazaniu wszechobecnych, ogólnospołecznych stosunków między ludem a Partią oraz roli Partii w ochronie wartości społecznych.

Przeczytaj całą historię tutaj…