Świat zniszczony przez pandemię obejmuje technokrację, a nie demokrację

Często mówi się, że czterokrotny premier Włoch Silvio Berlusconi - potentat telewizyjny, populista i demagog - zapowiedział przybycie Donalda Trumpa. Obaj przywódcy prawie doprowadzili swoje kraje do ziemi i na ścieżkę autorytaryzmu, i obaj rządzili z bombardowaniem i hukiem. Werdykt historii dla dwóch przywódców będzie surowy; Szczególnie wiele kadencji Berlusconiego jako szefa rządu. Szerszy świat spieszy się, by zapomnieć o dwóch klaunach. Tragiczne jest również to, że nacjonalistyczni i anty-euro przywódcy, którzy pojawili się, by rządzić Włochami po upadku Berlusconiego, w większości zawiedli kraj.

Równolegle z tymi seryjnymi i epickimi porażkami w rządzeniu, spustoszenia Covid-19 ponownie doprowadziły kilka tygodni temu do upadku trzyletniego rządu premiera Giuseppe Monte i jego anty-euro, nacjonalistycznej koalicji. Zręczne manewry polityczne zaowocowały utworzeniem nowego włoskiego rządu, na czele którego stanął Mario Draghi, były prezes Europejskiego Banku Centralnego (EBC), na którego czele stał mile widziany, ale nieoczekiwany. Draghi cieszy się wielkim szacunkiem w swoich rodzinnych Włoszech - co jest rzadkością w kraju, w którym poprzedni przywódcy budowali swoją karierę, gardząc elitą. Draghi był jednak ponad walką partyjnej polityki i przypisywano mu „uratowanie euro”, co skutkowało zachowaniem unii walutowej, która w przeciwnym razie mogłaby implodować wraz z upadkiem euro.

Draghi obiecał, że jako prezes EBC zrobi „wszystko, co trzeba”, aby uratować euro i rzeczywiście zrobił wszystko, co w jego mocy, aby to zrobić. Decyzja włoskiego prezydenta Serio Mattarelli o powołaniu pana Draghiego na szefa nowego rządu spotkała się z odczuwalną ulgą przygnębionych Włochów. Za panem Draghim stoi teraz koalicja wielu partii z całego spektrum politycznego - z prawej, lewej i lewej strony centrum. Zwykle trzeźwe nagłówki gazety New York Times wychwalały nowy rząd Draghiego, mówiąc: „Gigant Europy przygotowuje się do objęcia przewodnictwa nowego rządu Włoch”.

Pan Draghi, ostateczna publiczna twarz europejskiej technokracji, wraz z takimi postaciami jak Christine Lagarde, nowa prezes EBC, jest teraz nowym przywódcą walczących Włoch i szybko utworzył nowy rząd, aby wyciągnąć Włochy z ich gospodarki wywołanej przez Covid. przecinek. Eksperyment z technokracją to włoska ucieczka od zwykłych klaunów.

W szczególności, Draghi został sprowadzony do wykorzystania swojej bankowej technokracji, aby skorzystać z ogromnej pożyczki dla Włoch w ramach pakietu finansowania Unii Europejskiej zaprojektowanego przez Merkel-Marcon, aby przeprowadzić Włochy przez pandemiczne nieszczęścia i stagnację gospodarczą. Plan Marshalla mający na celu finansowanie działań naprawczych w dotkniętych pandemią częściach UE.

Wyzwaniem dla pana Draghiego jest nie tylko ocalenie Włoch. Gdyby jego sprawdzona technokracja przyniosła ostateczne owoce w postaci szybkiego, precyzyjnego i skutecznego wykorzystania pożyczek UE - czego oczekuje od niego wielu przywódców Unii - wesprze również unię walutową UE i uchroni największy regionalny eksperyment przed upadkiem. Wielu chce ocalić Unię. Stan Wielkiej Brytanii po Brexicie, z wymianą handlową z Unią Europejską, który zdecydowała się porzucić, jest w stanie chaosu. To aktualne przypomnienie poziomu gospodarczego chaosu, który uderzyłby w kontynent, gdyby doszło do dezintegracji.

Po drugiej stronie Atlantyku bankier centralny, który pomógł ustabilizować amerykańską gospodarkę przed zniszczeniami kryzysu finansowego z 2008 r., Został potwierdzony jako sekretarz skarbu i obecnie kieruje wysiłkami administracji Bidena mającymi na celu nawigację po polach minowych pandemii gospodarka. Janet Yellen, pierwsza kobieta w historii Stanów Zjednoczonych na czele Rezerwy Federalnej, jest teraz pierwszą kobietą, która posiada portfel skarbowy od czasów Alexandra Hamiltona.

Steven Mnuchin, były bankier inwestycyjny i producentka filmowa, pani Yellen zastąpiona w Ministerstwie Skarbu, był w większości przyćmiony osobistymi wybrykami i ostentacyjnym pokazem bogactwa swojej żony, aktorki z listy B, Louise Linton. Pan Mnuchin poparł obniżki podatków dla bogatych uchwalone przez Kongres Republikanów oraz częściowe uchylenie ustawy Dodda-Franka o przepisach finansowych. Nie było debaty na temat krytycznej polityki makroekonomicznej przez cztery lata Trumpa / Mnuchina. Doradcy ekonomiczni Trumpa byli w większości odrzucani przez poważnych ekonomistów jako „wariaci i wariaci”.

Teraz Departament Skarbu pod kierownictwem Janet Yellen powraca do poważnych badań, intensywnego skupienia się na polityce i ożywionych debat politycznych. Yellen znajdzie intelektualne wsparcie, a nie odwrócenie uwagi od swojego męża George'a Akerlofa, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii.

Przeczytaj całą historię tutaj…