Kredyty węglowe są dużą częścią wojny z węglem i są tak fałszywe, jak banknot o wartości 3 USD, a mianowicie vaporware. Zielone wampiry są tak samo zdeprawowane jak brązowe wampiry i ukrywają się za wirtuozami lasów deszczowych, „gatunkami chronionymi” i ochroną ekologiczną. W rzeczywistości pieniądze trafiają do kieszeni oligarchów klimatycznych, a biedni stają się biedniejsi. ⁃ Edytor TN
Ostatnio miałem szczęście, że mogłem zarezerwować prom z Wielkiej Brytanii do Francji. Po latach dławiących przepisów o swobodnym przepływie, w sierpniu 2022 roku można było wreszcie przepłynąć kanał La Manche bez wymazów z nosa, bez testów śliny; i bez przedstawiania kodów kreskowych usankcjonowanych przez rząd. Tylko 3 lata zajęło nam wyjście z paranoi koronawirusowej i powrót do spokojniejszego stanu rzeczy. Za to powinniśmy być wdzięczni.
Teraz na stronie rezerwacji promu coś przykuło moją uwagę. Było to opcjonalne pole wyboru na dole formularza. Powiedział: „Czy chciałbyś zapłacić 2.50 funta, aby zrównoważyć ślad węglowy podczas swojej podróży?”. To wzbudziło moje zainteresowanie, więc zacząłem kopać głębiej. Na początek skorzystałem z linku podanego na carbonfootprint.com. Wyjaśnia podstawy śladu węglowego i dogmat efektu cieplarnianego w zbyt prostych słowach. W rzeczywistości na ich stronie internetowej jest wiele błędów typograficznych. Tutaj możesz dowiedzieć się, że: „Zmiana klimatu (znana również jako globalne ocieplenie) [spowodowała wzrost temperatury] … wraz z rosnącym poziomem aktywności człowieka”. [sic]. Przypomina mi się projekty w szkole, w których ktoś kopiował i wklejał fragmenty tekstu ze strony internetowej i oddawał go jako własną pracę. Dlatego nie uważałem tej strony za wielki autorytet w tym temacie.
Jednak do tej pory firma ta odnotowała dochód w wysokości ponad 7 milionów funtów w 2022 roku. Pieniądze te pochodzą z ich usługi kalkulatora emisji dwutlenku węgla, która w dużej mierze zamienia „przebyte mile” na „tony CO2”, a następnie oferuje przejście na rynek kompensacji emisji dwutlenku węgla. W rzeczywistości rynki emisji dwutlenku węgla wzrosły w zeszłym roku do ponad 250 miliardów funtów, a Światowe Forum Ekonomiczne wskazuje na to jako główny środek walki ze zmianami klimatu1. Ten rozwijający się rynek kompensacji emisji dwutlenku węgla jest również wspierany przez dążenie do zmuszenia przedsiębiorstw do nowego globalistycznego korporacyjnego schematu zgodności, znanego jako Środowiskowe, Społeczne i Zarządzanie (ESG), która ma reprezentować korporacyjne interesy finansowe organizacji, które mają koncentrować się na „zrównoważonym i etycznym wpływie”. Podsumowując, wygląda na to, że teraz jest świetny biznes – ludzie będą rzucać w ciebie pieniędzmi, aby złagodzić swoje poczucie winy z powodu nikczemnego dwutlenku węgla, który emitują przez samo istnienie. Firma promowa po prostu oferuje pole wyboru, przekazując pieniądze pośrednikowi w celu zakupu kompensacji emisji dwutlenku węgla, znanej również jako kredyty węglowe, w Twoim imieniu.
Zagłębmy się więc głębiej w oferowane usługi…
Przeglądając rynek kompensacji emisji dwutlenku węgla, znajdujemy zdjęcia szczęśliwych malezyjskich plantatorów kawy, błyszczące dachy pokryte panelami słonecznymi i malownicze farmy wiatrowe wznoszące się nad pofałdowanymi wzgórzami. Z punktu widzenia ochrony środowiska nie ma wątpliwości co do skuteczności tych projektów – samo ich istnienie stanowi offset węglowy. Teoretycznie ilość emisji dwutlenku węgla zaoszczędzonych przez farmę wiatrową jest obliczana jako ilość wytworzonej „czystej” energii w porównaniu z ilością CO2 wytworzoną przy użyciu generatorów na paliwo stałe. Nie biorą pod uwagę spalania węgla o wysokiej intensywności w celu stopienia stali na ogromne płetwy turbiny wiatrowej, ani wielu międzykontynentalnych ciężarówek i łodzi do transportu setek metrów stalowych słupów na miejsce, ani ton metrycznych komponentów elektrycznych, które tworzą generator turbiny, tymczasowe elektrownie i gigantyczne transformatory oraz wiele mil okablowania. Przypuszczam, że te czynniki mogą faktycznie zrównoważyć wszelkie rzekome „zyski” z budowy takich projektów.
Obecnie te „odnawialne” projekty stanowią tylko niewielką część rynku kompensacji emisji dwutlenku węgla. Zwróć uwagę na cudzysłowy – tak, wiatr i słońce są odnawialne, ale stal, miedź, metale ziem rzadkich, ropa, gaz ziemny i węgiel używane do budowy tych projektów są dalekie od odnawialnych. Co więcej, nie jest w interesie spekulantów węgla uwzględnienie tych czynników egzogenicznych w swoich obliczeniach, ponieważ zjedzą one ich zysk i zepsują ich moralny argument „ratowania planety”. Gdy zagłębimy się w gąbczaste gliny surowców odnawialnych, poniżej znajdujemy grubszą glinę.
Największe i najczęstsze programy kompensacji emisji dwutlenku węgla to po prostu lasy. Większość ofert na rynkach węgla to lasy, szczególnie w krajach Azji Wschodniej, Afryki i Ameryki Południowej. To nie przypadek, ponieważ od lat 1970. i od powstania „Zrównoważonego Rozwoju” istnieje podział Północ-Południe na ekologię. „Północ” składa się z imperiów przemysłowych ostatnich dwóch stuleci, mylnie określanych również jako „Zachód”. Zawsze staram się unikać używania przeładowanych terminów „naród rozwinięty” lub „kraj bogaty/biedny”, ponieważ ucieleśniają one dzielącą i elitarną ideologię. Ale to właśnie ta „Północ” stara się regulować wzrost „Południa” wspinającego się po drabinie industrializacji. Tematy te omówimy dalej w części drugiej serii kredytów węglowych. Zostawię was z cytatem z brazylijskiego Miguela Osório de Almeidy z 1971 roku na pierwszej sztokholmskiej konferencji klimatycznej:
„Bycie wielu i bycie biednym jest obraźliwe dla widoków i uczuć krajów rozwiniętych. Większość ich sugestii nie dotyczy współpracy w celu zwiększenia dochodów, ale współpracy w celu zmniejszenia liczby” 2
Dzięki temu obiektywowi różowe zdjęcia lasów deszczowych wydają się bardziej niż trochę fałszywe. W rzeczywistości za tymi narzędziami inwestowania w lasy kryje się fałszywa logika. Oficjalny offset emisji CO2 oferowany przez las to w rzeczywistości ilość COXNUMX, którą drzewa wysysają każdego roku, tak jak to ma miejsce przez tysiąclecia. Jedyną wartością, jaką się pakuje i sprzedaje na tych targowiskach, jest nie wycinanie drzew. Dlatego, nie wycinając lasu, firma utrzymuje „pochłaniacz węgla”, a tym samym neguje ślad węglowy mojego promu. Płaci się właścicielowi ziemskiemu za nic nie robienie. Ta logika ma akronim i jest stosowany we wszystkich zapowiadanych projektach offsetowych: REDD. Jest to program ONZ o nazwie „Redukcja emisji z wylesiania i degradacji lasów”. Zmieniłbym nazwę na „Sprzedaj rodzime lasy globalnym inwestorom”. Teraz, jeśli uważasz, że moje zdanie jest zbyt mocne, przejdźmy głębiej do podłoża problemu.
Projekty REDD mówią, że chronią lasy. To jest wartość sprzedawana na całym świecie za pośrednictwem rynków emisji dwutlenku węgla. Jednak prawda wydaje się o wiele mniej zielona. Na przykład w Indonezji projekt Katingan REDD wysiedlił rdzennych rolników. Rolnicy, którzy stosują tradycyjne techniki rolnicze, nie mają już wstępu do swojego prastarego lasu, ponieważ jest on obecnie zasobem globalnym.3 Jej największym wierzycielem jest Shell, znana międzynarodowa firma naftowa. Same Shell prezentują projekt w ramach swojej inicjatywy ekologicznego prania na zachęcającej stronie na swojej stronie internetowej4. Jednak pomimo twierdzeń, że chronią las, jego fragmenty są przekształcane w plantację palmy olejowej pośród lokalnej korupcji. Oznacza to, że nawet dawne drewno liściaste jest wypierane przez drzewa palmowe o szybkim zysku. Co zaskakujące, nadal liczą się tak samo pod względem kredytów węglowych. Wszystko to ma miejsce, gdy las został już wyznaczony i chroniony przez rząd Indonezji kilkadziesiąt lat wcześniej. To za mało dla REDD, którzy przejmują kontrolę nad lasem w imieniu swoich wierzycieli. Najbardziej szokujący jest jednak fakt, że ci „obrońcy” REDD opłacani przez rynki emisji dwutlenku węgla pozornie dopuścili do ogromnych pożarów lasów deszczowych Katingan, które rozszarpały 9000 hektarów, emitując przy tym tony CO2. Jeden ze śledczych przesłuchał Verrę, jednostkę certyfikującą kredyty węglowe, w sprawie tych pożarów:
„Dupont-Nivet pyta, czy kredyty węglowe Shella pozostaną ważne, nawet jeśli cały „las klimatyczny” Shella zniknie z dymem? „Zgadza się” — odpowiada Swickard. „Przeprowadziliśmy obszerne analizy scenariuszy i modeli, aby zapewnić niezawodność”. 5
Cóż, możemy dobrze spać w nocy, wiedząc, że las deszczowy Shell z kompensacją emisji dwutlenku węgla jest chroniony przez „analizy ze scenariuszami i modelami w celu zapewnienia solidności”. I że las jest bezpieczny w rękach Permian Global, wyznaczonego przez REDD do pilnowania i ochrony ich cennego lasu offsetowego. Permian Global to luksemburska firma finansowa stworzona przez byłych bankierów Barclays, więc te lasy są w dobrych rękach, jestem pewien.
Teraz, w ruchu zmian klimatycznych, żaden las deszczowy nie przyciąga większej uwagi niż Amazonia. Czasami określane jako płuca świata, jest także domem dla setek rzadkich egzotycznych gatunków zwierząt i roślin. Jednak pobieżne zainteresowanie ludzi „ocaleniem Amazonii” może nie przynieść niczego dobrego. Czyniąc Amazonkę celem ochrony, ruch ekologiczny otworzył ją na eksploatację finansową przez „zielone” finansowe sępy. Zwróćmy się do Brazylii, ojczyzny amazońskiego lasu deszczowego, a zatem ojczyzny niektórych z najgorszych nadużyć natury w imię kompensacji emisji dwutlenku węgla.
Jeśli zainwestujesz pieniądze w Brazylii, prawdopodobnie przejdą one przez BNDES: Banco Nacional de Desenvolvimento Econômico e Social – Narodowy Bank Rozwoju Gospodarczego i Społecznego. BNDES jest państwowym wehikułem inwestycyjnym, który kieruje międzynarodowe fundusze do Brazylii. W rzeczywistości ponad połowa środków trafia do podmiotów prywatnych, a więc jest to zasadniczo partnerstwo publiczno-prywatne. Kiedy firma kupuje i sprzedaje kredyty węglowe w Brazylii, pieniądze przechodzą przez BNDES. Postrzegam to jako problem, punkt podatności na korupcję. Z miliardami pesos przelewającymi się przez jego kasę, BNDES padł ofiarą wątpliwej klasy spekulantów. Na początek możesz przeczytać o aferze Car Wash, odkrytej w 2014 roku: gdzie miliardy środków z BNDES zostały wyprane przez giganta naftowego Petrobras. Skandal przedarł się przez brazylijski system polityczny jak pożar rozdziera się przez chroniony las deszczowy w Indonezji. Taka była skala kryzysu, że ma nawet własny wpis w Encyklopedii Brittanica6.
Nawet gdy BNDES była w gorącej wodzie z powodu szalejącej korupcji, jej działalność była kontynuowana.7 Nie zadowalając się zwykłymi szkodami finansowymi, byli współwinni etnocydu i niszczenia środowiska. Tutaj mamy jeden z najbardziej rażących przypadków korupcji kredytów węglowych. Fundusze przekazane w dobrej intencji ostatecznie przeniknęły w dół, aby wyrządzić rzeczywiste szkody Amazonii i jej narodom.
Zwracamy się do przypadku zapory Belo Monte…
Belo Monte ma być 3rd największa tama na świecie. Blokuje rzekę Xingu w środkowej Brazylii i dopływ wielkiej Amazonki. Rzeka płynie przez akry rdzennych ziem plemiennych i dziewiczych lasów deszczowych. Proponowany koszt zapory przekraczał 14 miliardów dolarów, chociaż każdy, kto zbudował ogromną tamę hydroelektryczną, wie, że koszty te mogą wzrosnąć w miarę rozwoju projektu. Cena tamy podwoiła się. BNDES zatwierdziła w 2012 roku pożyczkę Norte Energia SA w wysokości 10.8 miliarda dolarów na zaporę. Jednak nawet wtedy pojawiły się pytania co do skuteczności tamy. Plany zostały przeforsowane bez większego nadzoru co do opłacalności hydroelektrowni tamy – rzekomo do wytworzenia nawet jednej trzeciej zapotrzebowania Brazylii na energię elektryczną. Amazon Watch, polityczna grupa nacisku, przeprowadziła badanie w 2011 roku, aby pokazać, że Belo Monte nigdy nie wytworzy wystarczającej ilości energii elektrycznej, aby wyjść naprzeciw kosztom.8
„Krytycy twierdzą, że planowanie energetyczne Brazylii i finansowanie zapór przez BNDES koncentruje się na przyznawaniu dużych kontraktów dużym firmom budowlanym, a nie na dobru publicznym, z niemal całkowitym lekceważeniem rentowności zapór, wpływu na środowisko i szkód lokalnych w Amazonii ”.9
To, co wydarzyło się podczas realizacji projektu, było przestępcze na wielu płaszczyznach. 80% przepływu rzeki Xingu zostało przekierowane, z ogromnymi konsekwencjami dla dzikiej przyrody i ludzi rzeki. Siedem rdzennych plemion zostało zatopionych i zniszczonych. Bez tego wiele z nich niestety zniknęło – wyraźny przypadek etnocydu. Ponadto działalność przemysłowa negatywnie wpłynęła na wiele innych plemion w regionie. Belo Monte, czyli tama „Piękna Góra”, w rzeczywistości pociągała za sobą rozrywanie wielu zboczy, wycinanie lasów i wykopywanie kruchej gleby. Dynamit był szeroko stosowany do wysadzenia podłoża skalnego przed budową. Odpowiadając na artykuł dziennikarzy śledczych na temat projektu, BNDES stwierdziła:
„BNDES nie „dołożyła” się pieniędzmi na budowę elektrowni wodnych. To, co robimy, to udzielanie pożyczek, które są spłacane wraz z odsetkami. Działalność BNDES generuje dochody i miejsca pracy w Brazylii, a Bank jest bardzo dochodowy…” 9
BNDES jest nie tylko dochodowym przedsięwzięciem dla międzynarodowej klasy przestępczej białych kołnierzyków, ale jest też naczyniem dla nowych węglowych kowbojów do eksploatacji Amazonki. Jeden z artykułów, w którym zbadano 12 projektów REDD w Amazonii, wykazał, że systemy kredytów węglowych konsekwentnie zawyżają redukcje emisji dwutlenku węgla. W szczególności podkreślili zachętę do zysku jako przyczynę tego zaciemniania.
„Wyniki sugerują, że przyjęte metodologie kwantyfikacji kredytów węglowych zawyżają wpływ na uniknięcie wylesiania i łagodzenia zmian klimatu”.10
Jak wyjaśnimy w drugiej części tego artykułu, istnieje cały przemysł węglowych kowbojów: grupy ludzi, którzy robią „zielone pranie” w imieniu wielkiego biznesu. Dzięki nowej praktyce kreatywnego rozliczania emisji dwutlenku węgla rutynowo zawyżają postrzegane korzyści z pochłaniaczy dwutlenku węgla i lasów, udając, że wchłoną miliony ton CO2, aby uzasadnić ogromne inwestycje, a w przypadku Brazylii – ogromny dług publiczny. Następnie sprzedają te instrumenty finansowe z ogromnym zyskiem – nie ponosząc żadnej odpowiedzialności za daną biosferę, a mianowicie lasy lub ich mieszkańców dotkniętych tymi „zielonymi” projektami. Nie ponoszą też żadnej odpowiedzialności przed nabywcami ich kredytów węglowych, którymi mogą być Shell Oil lub po prostu niewinni pasażerowie promów, którzy myśleli, że zaznaczenie odpowiedniego pola na stronie internetowej pomoże uczynić świat lepszym, czystszym i bezpieczniejszym miejscem, za tę okazję cena zaledwie 2.50 £.
Powinniśmy uważać na te systemy kredytów węglowych. Przy tak niewielkim nadzorze i jeszcze mniej prawdziwej nauce potwierdzającej ich twierdzenia o skuteczności i przy tak niewiarygodnym złym zarządzaniu – ta rosnąca Zielony sektor finansowy oferuje ogromne zachęty do korupcji. Efekt końcowy tego wszystkiego może i będzie tragiczny.
Co za farsa i wstyd, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę, jakie korzyści mogły przynieść te pieniądze i energia. Podczas gdy miliony cierpią z powodu biedy w brazylijskich slumsach, ich rząd kieruje miliardy dolarów do prywatnych kieszeni za ich plecami. Nierentowne tamy mogą zalewać rdzenne plemiona i bezcenne lasy deszczowe, a wszystko to w imię zapobiegania zmianom klimatycznym. Dlatego uważam na płytkie deklaracje środowiskowe i grupy, które żądają, abyśmy „Działaj teraz!”11 bez oferowania głębszego wglądu w rzeczywiste konsekwencje tego działania. Tym, na co narażamy się takimi stwierdzeniami, jest „pęd do wojny”, taki jak miał miejsce w Iraku w 2003 r., o którym wówczas mówiono, że jest uzasadniony względami humanitarnymi, co doprowadziło do zapoczątkowania przez Zachód ery brutalnego terroru w regionie. nadal szaleje dzisiaj, kosztem nieobliczalnych cierpień ludzkich i degradacji środowiska. Nie róbmy tego samego w imię zmian klimatycznych.
Patrick Wood jest wiodącym i krytycznym ekspertem w dziedzinie zrównoważonego rozwoju, zielonej gospodarki, agendy 21, 2030 i historycznej technokracji. Jest autorem Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) i współautorem Trilaterals Over Washington, Volumes I i II (1978–1980) wraz z nieżyjącym Antonim C. Suttonem.
wpDiscuz
[…] System kredytów węglowych / kompensacji w technokracji jest fałszywy jako $3 Bill […]