Z Q3 z roku obrachunkowego 2015 tuż za rogiem nie można nie zauważyć niespotykanego niepokoju zarówno w sferze finansowej, jak i społecznej, i być może z uzasadnionego powodu; z alternatywne prognozy mediów, banki krajowe i instytucje ponadnarodowe zwiastujące nadejście „Globalna depresja” do końca 2016, ten konsensus z pozornie dziwnych koleżanek prawie powszechnie się z tym zgadza nadchodzi coś niegodziwego.
Te tragiczne prognozy gospodarcze istnieją jednocześnie w świecie, w którym perspektywy energetyczne i rozwojowe, zarówno na poziomie krajowym, jak i ponadnarodowym, są przerabiane - z równie głębokimi implikacjami, jak wspomniana powyżej analiza trendów finansowych. Czy to administracja Obamy „Czysty plan zasilania" albo EU i Chin planowane neomalthuskie redukcje emisji węgla 2030, podmioty krajowe na całym świecie przygotowują się do głębokich zmian w dziedzinie energii, rozwoju, handlu, a nawet waluty przed COP21 w Paryżu w grudniu tego rokulub, jak niektórzy to uważają, „Agenda 2030”.
Zbieżność zarówno inżynieryjnego kryzysu gospodarczego, jak i inżynieryjnego kryzysu „zrównoważonego rozwoju” pod koniec 2015 nie jest przypadkowa ani nie jest nieznaczna. Podczas gdy alternatywna społeczność finansowa wydaje się przeznaczona do wiecznej sprzeczki o mechanika przed nadchodzącą globalną depresją, niewielu podjęło się projekcji tego, co charaktertakiego społeczeństwa po kryzysie będzie wyglądać - i „Nowy światowy porządek gospodarczy”Ma potencjał do zainicjowania.
Autor twierdzi, że charakter nadchodzącej ery można zrozumieć tylko wtedy, gdy katastrofa finansowa jest rozpatrywana w połączeniu z faux-ekologiczną podstępnością Agendy 21; a ty, Czytelniku, zasługujesz na wiedzę i dokumentację tej mądrej fabuły. Jest wszechobecny, globalny i istnieje (w nowoczesnej formie) przynajmniej od 1970-ów.
Starając się kontekstualizować tę ciągłość historyczną, musimy najpierw zbadać pisma erudycyjnego badacza antytechnicznego, Patrick Woodoraz jego pionierskie prace nad „Nowym międzynarodowym porządkiem gospodarczym” Komisji 1970.
Technokracja i „nowy międzynarodowy porządek gospodarczy”
Jako integralna dekada w bieżącym „Age of Transitions,„1970 przyniósł ze sobą niewyobrażalne wcześniej zmiany społeczno-polityczne i gospodarcze. Deflacja była powszechna. Dekada przyniosła także początek Petrodollaru i koniec złotej ery Bretton Woods, a także zalążek eugenicznych memów o katastrofie ekologicznej propagowanych przez dzieła takie jak publikacja 1972 Club of Rome, Granice wzrostulub John P. Holdren's równie neomalthuzyjski i chwalony Ekologia. Był to także początek narodzin Komisji Trójstronnej, współzałożonej przez Davida Rockefellera i Zbigniewa Brzezińskiego w 1973, który między innymi propagował koncepcję „nowego międzynarodowego ładu gospodarczego”, aby stłumić trudną sytuację gospodarczą i ekologiczną świata i mrok ”.
Podczas gdy natura tego „nowego międzynarodowego ładu gospodarczego” w tym czasie wymykała się panu Woodowi i jego partnerowi badawczemu, dr. Antoniemu Suttonowi, perspektywa przyznana z upływem czasu skłoniła Patricka Wooda do ogłoszenia, że technokracja jest prawdziwym celem tego Nowe zamówienie. On pisze:
Dzisiaj jest wyraźnie widoczne, że po latach historycznych badań 40, „Nowy międzynarodowy porządek gospodarczy”Był naprawdę„ nowy ”i przewidywał, że historyczna technokracja zastępuje kapitalizm całkowicie. Technokracja opierała się raczej na energii niż pieniądzach i jej systemie podaży i popytu, który reguluje ceny. Niektóre cechy szczególne Technokracji obejmują:
• Eliminacja własności prywatnej i akumulacji bogactwa
• Zastąpienie tradycyjnej edukacji szkoleniem siły roboczej
• Mikrozarządzanie całą dystrybucją i zużyciem energii
• Kierowanie ludźmi do życia w ograniczonej liczbie miast i na obszarach wiejskich
• Egzekwowanie równowagi między zasobami natury a ich zużyciem przez człowieka.
Myślisz, że ta lista jest niejasno znana? Powinieneś, ponieważ reprezentuje nowoczesną manifestację programów takich jak Agenda 21, Zrównoważony rozwój, Inteligentny wzrost, Inteligentna sieć, Cap and Trade, Zmiany klimatu, Wspólny rdzeń, masowe operacje nadzoru i wiele innych. Wszystko to zostało nam przyniesione przez machinacje Komisji Trójstronnej i jej członków od 1973, a wszystko to jest częścią jej głównego planu całkowitego zastąpienia kapitalizmu Technokracją. To jest ich „Nowy międzynarodowy porządek gospodarczy"!
Komisja Trójstronna nie była jednak sama w propagowaniu ideału „nowego międzynarodowego ładu gospodarczego”. Podobnie jak w przypadku wszystkich rzeczy globalnych i „zrównoważonych”, ONZ z pewnością czai się w pobliżu. The „Rada Handlu i Rozwoju” ONZ (lub UNCTAD) była główną instytucją wielonarodową (we współpracy z Komisją Trójstronną) z dumą promującą taki Nowy Porządek przez dekadę:
Jak zauważono w moim poprzednim artykule na temat COP21 i nadchodząca „aktualizacja” Agendy 21dokumentacja na temat tego, co ta „wiążąca i prawna umowa” pociąga bezpośrednio ze źródeł ONZ związanych z konferencją, jest niewielka; to znaczy, dopóki nie porzuci się poszukiwań literatury na temat „zielonej” fasady i nie przejdzie się bezpośrednio do samego źródła „nowego międzynarodowego ładu gospodarczego” - to jest globalnego handel zarządzanie, udokumentowane przez UNCTAD:
t znajduje się w wytycznych UNCTAD dotyczących polityki 2015, że zaczynamy znajdować pewne pozory jasności co do tego, co przygotowało dla nas otoczenie geopolityczne i gospodarcze po globalnej depresji; i jak wiedzą wszyscy rozrastający się hegliści, globalnie problemy zaproś (opracowano) globalnie rozwiązania.
UNCTAD i „Zrównoważona wielostronna” wizja ludzkości
W ciągu ostatnich lat 40 „Nowy Międzynarodowy Porządek Gospodarczy” zmienił nazwę i strukturę, ale nigdy nie był głównym celem. Jego stara nazwa odrzuciła na rzecz reprezentowania naszego coraz bardziej uwięzionego i zglobalizowanego świata. „Multilateral Global Trade Governance” to nowy pseudonim. Zagrożenia ze strony bomby populacyjne, szczytowa ropa naftowa, a także globalne chłodzenie rozpowszechnione w 70, ustąpiły miejsca fantomowym wrogom emisji dwutlenku węgla i „niezrównoważenia” tak jawnie namnianego w 21st Century.
W prawdziwie technokratyczny sposób UNCTAD deklaruje nowe oblicze globalnego ładu „transformacyjnego” i „wielostronnego”, którego podstawą będzie zrównoważony rozwój Informacje o polityce 2015 nr 31:
Ta zmiana w kierunku „multilateralizmu” jest czymś więcej niż retorycznym i stanowi strukturalną zmianę w naturze globalizmu. To także nie tylko UNCTAD, jak MFW, BIS, Bank Światowy, i tak nawet BRICS wzywa do „nowego wielobiegunowego porządku świata” już od jakiegoś czasu. Ta nowa forma globalizmu ma pozornie sprzyjać włączeniu społecznemu, pozwalając krajom takim jak Chiny, Rosja, Indie i Brazylia na pewną kontrolę regionalną, a ostatecznie podporządkowując się „wiążącemu i prawnemu porozumieniu” COP21. Kontynuując Opis polityki nr 31:
Widzimy, że te nowe „integracyjne mechanizmy wielostronne” nie są wcale dobrowolne, ponieważ UNCTAD stwierdza, że takie mechanizmy „zapobiegałyby liberalizacji konkurencji;” innymi słowy, multilateralizm ma na celu zapobiegać narodom drugiego i trzeciego świataod poszukiwania struktury rozwoju wykraczającej poza „zrównoważoną” wizję ONZ.
W razie wątpliwości co do tego, czy sojusz BRICS i jego nowy bank rozwoju to reprezentują globalistyczna pułapka wielostronna, UNCTAD stanowczo deklaruje BRICS jako integralny regionalny komponent w tej działce:
Najnowsza prognoza odzwierciedla publikację UNCTAD z 2014 r., Bank Rozwoju BRICS: Spełniający się sen?która również utrzymuje BRICS NDB jako kluczowego partnera w Agendzie 21 i jej globalnej technokratycznej pańszczyźnie, o której szczegółowo pisał wcześniej ten autor.
Ta dialektyka bank przeciw bankom jest globalistyczną wersją Coke kontra Pepsi. Republikanie kontra Demokraci. Wschód kontra Zachód. BRICS Bank vs. Bank Światowy. Wielostronne a monopolarne. Wszystkie wyniki w synteza „globalnego zarządzania handlem”, do którego dąży Anglo-American Establishment i Agenda 21.
W UNCTAD Krótki opis polityki w sprawie zmian klimatu nr 4, struktura tego nowego systemu rządzenia została wymieniona przez nikogo innego niż Chińczyka (Korekta redakcyjna: S. Korean) Sekretarz Generalny ONZ, Ban Ki-Moon. Jeśli jego opis nie reprezentuje „wielostronnego globalizmu”, nie wiem, co:
Rzekomo suwerenne narody będą podporządkowane podmiotom regionalnym (BRICS, NAFTA, UE itp.). Podmioty regionalne będą przestrzegać wspólnie uzgodnionego zestawu globalnych standardów rozwoju i standardów ekonomicznych (COP21). Miasto, miasto i społeczność, od dawna podporządkowane Zasady „zrównoważonego rozwoju” ICLEI zgodnie z ustaleniami Rio '92, są już w kontakcie z tym „wielostronnym globalizmem”.
„A co z jednostką”, można się zastanawiać? Taka koncepcja „przestarzała” nie ma miejsca wwieczna cybernetyczna pętla sprzężenia zwrotnego „zielonego” globalnego zarządzania handlem zgodnie z UNCTAD:
Wspomniane standardy „dzielenia się wiedzą”, „wzajemnej oceny” i „rozliczalności” nie będą w całości obsługiwane przez organy zarządzające, ale rządzić Algorytmy, ponieważ takimi banalnymi zadaniami będą prawdopodobnie zarządzać nasze coraz bardziej „inteligentne” miasta, urządzenia pomiarowe, domy i samochody; zmiana, która ma zwiastować zwiększoną kontrolę, jaką takie urządzenia wprowadzą w życie codzienne w ramach „Nowego Wielostronnego Porządku Gospodarczego”.
Jest mało prawdopodobne, aby takie radykalne zmiany w globalnych i społecznych interakcjach miały miejsce, jeśli nie będą „motywowane” okresami kryzysu. W Wytyczne UNCTAD dotyczące polityki nr 36, znaczenie naszego trwać odnotowano globalny kryzys 2008 w tworzeniu warunków wstępnych dla „zielonego” globalizmu:
Jest zatem uzasadnione, że aktywacja tych dwustronnych, regionalnych i megaregionalnych umów handlowych utworzonych w następstwie kryzysu 2008 również będzie wymagać aktywacji nieszczęścia gospodarczego; klęska, że alternatywne media i Bank Rozrachunków Międzynarodowychpodobnie przewidują jako nieuniknione. Jeśli taka „transformacyjna” struktura globalna ma zostać zainicjowana przed lub w okolicach COP21 w grudniu tego roku, przez pozostałą część 2015 roku prawdopodobnie będzie utrzymywać się niepewność gospodarcza.
W podsumowaniu zwraca się uwagę na szereg międzynarodowych korporacji przestrzegających tego nowego zielonego globalizmu, z których niektóre powinny być znane bystremu czytelnikowi i badaczowi Deep Political:
W tym samym okresie Chiny wzrosły z 30. co do wielkości celu amerykańskich inwestycji w badania i rozwój do 11. miejsca w wyniku podwojenia liczby oddziałów USA w tym kraju. Lista firm, które rozpoczęły główne działania badawczo-rozwojowe lub zakłady w Chinach w latach 1990., brzmi jak kto jest kim z zagnieżdżonego zestawu CFR Fortune 500: DuPont, Ford, General Electric, General Motors, IBM, Intel,Lucent TechnologiesMicrosoft, Motorola, Rohm i Haas miały znaczący udział w Chinach na początku 21st wieku.
Wydawałoby się więc, że ten sam zestaw firm „Fortune 500”, zagnieżdżonych w CFR, odpowiedzialnych za budowanie potencjału przemysłowego i technologicznego Chin, wspiera obecnie zrównoważony rozwój zarówno w ONZ, jak i w samych krajach BRICS. Czy te zachodnie podmioty wzmocniły nowoczesną pozycję gospodarczą Chin z czystej dobrej woli? Czy jesteś samozainteresowany? Czy też wypełnienie tego większego programu kolektywistycznego jest „quid pro quo”, którego domaga się Zachód w zamian za takie subtelności, jak zwiększona potęga regionalna w regionie Azji i Pacyfiku?
Tegoroczny upadek gospodarek BRICS (przede wszystkim Chin), a także kluczowych rynków zachodnich, o ile nie są nadmiernie skoordynowane, z pewnością stanowią wyjątkową okazję do wprowadzenia proponowanych „globalnych (zielonych) rozwiązań” do „globalnych kryzysów”.
Na zakończenie
Jak ten blog postanowił zademonstrować od samego początku, światowyism jest rzeczywiście tym, co głosi jego tytuł - światowy. Nie zna granic, narodów ani ideologii, poza całkowitym i całkowitym transnarodowym podporządkowaniem autonomicznych istot ludzkich - globalnie. Technokracja - rządy klasy zakorzenionych elit i Technologie „społeczeństwa kapusiów” - będzie postacią nadchodzącej ery globalnej. Jego motorem jest zrównoważony rozwój (Agenda 21).
Nie osiąga „końca drogi” bez przejścia od „starego ekonomicznego porządku świata” do nowego, a jest to dywergencja niemożliwa bez globalnego kryzysu gospodarczego, jakiego nie widziano od prawie wieku.
Agenda 21 i perspektywa katastrofy gospodarczej są nierozłącznymi koncepcjami od czasów szaleństw byłego podsekretarza generalnego ONZ i architekta współsprawcy 21, Maurice Strong, stał się przedmiotem publicznego zapisu w 1992. W rozmowie z nieżyjącym aktywistą George Washington Hunt na konferencji środowiska ONZ w KoloradoStrong, pod patronatem fikcyjnej książki, którą miał nadzieję napisać, zastanawiał się od niechcenia, jak taki „porządek świata” może przybrać kształt:
Co by było, gdyby niewielka grupa tych światowych przywódców doszła do wniosku, że główne ryzyko dla Ziemi wynika z działań bogatych krajów? Aby ocalić planetę, grupa decyduje: Czy nie jest jedyną nadzieją planety na upadek uprzemysłowionych cywilizacji? Czy nie jest to naszym obowiązkiem?
Ta grupa światowych przywódców tworzy tajne stowarzyszenie, które ma doprowadzić do załamania gospodarczego. Jest luty. Wszyscy są w Davos. To nie są terroryści. Są światowymi liderami. Umiejscowili się na światowych rynkach towarów i akcji. Wykorzystując dostęp do giełd, komputerów i zapasów złota, stworzyli panikę. Następnie uniemożliwiają zamknięcie światowych giełd. Zacinają koła zębate. Zatrudniają najemników, którzy trzymają przywódców w Davos jako zakładników. Rynki nie mogą się zamknąć.
-Maurice Strong
Strong nagle zakończył swoją opowieść, stwierdzając, że „prawdopodobnie nie powinien mówić takich rzeczy”. Nie żeby musiał kontynuować, bo z miejsca, w którym stoimy w 2015 roku, widzimy, jak kończy się ta opowieść: ze światem Stronga na horyzoncie. Następny zaplanowany kryzys gospodarczy, gotowy do wybuchu przysłowiowym „pstryknięciem przełącznika”, z pewnością będzie kryzysem globalnym. Jednak fantazje Stronga o wzięciu zakładników w Davos sprzed ponad dwudziestu lat mogą okazać się całkowicie niepotrzebne na COP21 w naszej nowoczesnej erze, ponieważ prawie cały sprzeciw wobec Agendy 21 na scenie globalnej został objęty obietnicą pełnej kontroli technologicznej i miejsca na „ stół wielostronny ”.
Ty jednak, Czytelniku, nie masz miejsca przy tym stole. Pozornie nieistotny trybik w międzynarodowej maszynie; ale uzbrojony w wiedzę o tym, co ma nadejść, być może trybik, który pewnego dnia może wkrótce zdecydować się na zatrzymanie. W końcu ta maszyna jest każdy z nas.
wpDiscuz