ONZ chce bilionów dolarów rocznie plus „transformacja światowego systemu finansowego”

Tbyłby królem-cesarzem świata, który nie tylko chce przekształcać energię i zmieniać pogodę, ale także chce odbudować cały system finansowy, bez wątpienia umieszczając ONZ w centrum rzek pieniędzy.

Nie popełnij błędu, chwalony fantastyczny plan „strat i szkód”. była tylko błyszczącą bombką, która miała cię rozproszyć. Większym celem jest skłonienie Zachodu do zapłacenia za to, by cały świat stał się rajem dla elektrowni słonecznych i wiatraków, i — „oczywiście” oznacza to, że muszą odbudować cały światowy system finansowy. (naprawdę tak mówią).

Weź pod uwagę liczby: łączne roszczenia dotyczące strat i szkód 55 krajów w ciągu dwudziestu lat to zaledwie 525 miliardów dolarów lub marne 26 miliardów dolarów rocznie. Ale podobno będzie wymagać budowy wszystkich bezużytecznych farm ze źródłami odnawialnymi co najmniej 4-6 USD trylion rok na inwestycje.

Rozsądni inwestorzy zauważą, że próba kontrolowania pogody za pomocą wiatraków jest 200 razy droższa niż płacenie za wszystkie bieżące (teoretyczne) szkody. Niestety, nikt nie mówi o rozsądnych inwestycjach.

Ogłoszenie ONZ jest ubrane w nagłówek o nędznych świątecznych fantazjach dla trzeciego świata. Ale kilka akapitów to „inne szczegóły” dotyczące płatności, które są większe niż większość krajowych PKB i nagie pragnienie, aby ONZ była kanałem dla gotówki.

COP27 ONZ osiąga przełomowe porozumienie w sprawie nowego funduszu „strat i szkód” dla krajów wrażliwych

[bla, bla, bla]

Decyzja osłonowa, tzw Plan wdrożeniowy Sharm el-Sheikh, podkreśla, że ​​oczekuje się, że globalna transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej będzie wymagała inwestycji w wysokości co najmniej 4-6 bilionów dolarów rocznie. Zapewnienie takiego finansowania będzie wymagać szybką i kompleksową transformację systemu finansowego oraz jego struktur i procesów, angażując rządy, banki centralne, banki komercyjne, inwestorów instytucjonalnych i inne podmioty finansowe.

O wiele lepiej jest wysysać z centrum, co? Pozwól mi być twoim bankierem…

Pomyśl o tym, jak nieprzyzwoicie wielkie jest to twierdzenie w dziwnie trafnie nazwanym Plan wdrożeniowy Sharm el-Sheikh. Na stronie 6 przypadkowo stwierdzamy, że istnieją warstwy bilionów i pomimo ogromu wartości, nikt nie zadał sobie trudu wyjaśnienia, czy są to różne biliony addytywne, czy nakładające się biliony. A ponieważ pierwsza wzmianka zawiera 54 wzmianki o słowie „biliard”, również nie jest łatwo to rozgryźć. Jakie to ma znaczenie, to tylko pieniądze?

Mogą liczyć na dziesięć bilionów rocznie, z jednorazową premią w wysokości 6 bilionów w ciągu następnych ośmiu lat:

Podkreśla, że ​​o USD 4 bilionów na rok trzeba inwestować w odnawialne źródła energii do 2030 r., aby do 2050 r. osiągnąć zerową emisję netto,¹⁸ oraz że oczekuje się ponadto, że globalna transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej będzie wymagać co najmniej inwestycji 4–6 bln USD rocznier;¹⁹

zauważa z niepokojem rosnącą rozbieżność między potrzebami stron-krajów rozwijających się, w szczególności potrzebami związanymi z rosnącymi skutkami zmian klimatu i ich rosnącym zadłużeniem, a wsparciem udzielonym i zmobilizowanym na rzecz ich wysiłków na rzecz wdrożenia ich składek ustalonych na szczeblu krajowym, podkreślając, że takie potrzeby są obecnie szacowane na ok 5.8-5.9 bln USD²⁰ na okres przed 2030 r;

Rzucam wyzwanie każdemu, aby wyjaśnił różnicę między a „Koszt energii odnawialnej” a ponadto kategoria… „niskoemisyjny globalny koszt transformacji”.

Czy to będzie 4,000 $ od każdej rodziny czy 40,000 XNUMX $?

Zaledwie tydzień temu ONZ prosiła o to „bogate narody”. znacznie przekracza bilion dolarów rocznie, aby pomóc Globalnemu Południu. Ale nawet przy tak okazyjnej cenie, ONZ faktycznie żąda 1000 dolarów rocznie od każdego mężczyzny, kobiety, emeryta i dziecka na Zachodzie*. Ile czteroosobowych rodzin z radością dorzuci 4,000 dolarów amerykańskich (lub 6,000 dolarów australijskich) rocznie? budować farmy fotowoltaiczne w Mogadiszu to pytanie, którego nikt nie chce zadać.

Najważniejsze jest to, że symboliczne oferowanie „strat i szkód” ubogim na świecie jest niczym w porównaniu z mroczną ambicją bycia światową policją skarbową i energetyczną.

ONZ jest wrogiem. Zachód pokonał komunizm i dał swoim przyjaciołom pieniądze i biuro w Genewie.

LITERATURA

18 Widzieć https://iea.blob.core.windows.net/assets/830fe099-5530-48f2-a7c1-11f35d510983/WorldEnergyOutlook2022.pdf.
19 Jak przypis 5 powyżej. [Patrz Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska. 2022. Emissions Gap Report 2022: The Closing Window – Kryzys klimatyczny wymaga szybkiej transformacji społeczeństw. Nairobi: Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska. Dostępne o https://www.unep.org/resources/emissions-gap-report-2022.] 20 Widzieć https://unfccc.int/topics/climate-finance/workstreams/needs-report.

*Jeśli 39 najlepszych krajów* na Wskaźnik Rozwoju Społecznego zapłacić, koszt jest podzielony między 1.1 miliarda ludzi. Po co ograniczać się do 39 krajów? 40-tym narodem była Arabia Saudyjska i zgaduję, że nie zapłacą ani centa.

Przeczytaj całą historię tutaj…