Wielka Brytania i zemsta technokratów

Problem z tymi ludźmi polega na tym, że niczego się nie nauczyli. Nie ma praktycznej możliwości powrotu do sytuacji sprzed 2016 roku. Już w 2016 roku świat nie doszedł do siebie po niemal katastrofalnym kryzysie finansowym, który spowodowali ci dorośli obecni na sali, ci niezwykle inteligentni mężczyźni i kobiety. Spokojny okres kompetencji technokratycznych obejmował, cofając się do początków, załamanie długoterminowego zarządzania kapitałem w 1998 r., po tym, jak Rosja przestała spłacać swoje zadłużenie. Zostało to załatane, ale zapoczątkowało to, co później nazwano luzowaniem ilościowym… Wtedy nastąpił krach w latach 2007-2008. Miałeś też makabryczne występy poboczne, jak 20 lat w Afganistanie. To właśnie zrobili dorośli na sali, to zrobili technokraci, ludzie, którzy teraz wracają jako bezpieczne ręce, jako kompetentni administratorzy. Więc ich rekord wcale nie jest rekordem kompetencji. To jedna z powtarzających się sytuacji bliskich katastrofie.

Myślą o sobie jako o drodze przyszłości. Ale przyszłość się rozpłynęła. Już go nie ma; ich przyszłość przepadła. Ich przyszłość była taka, w której cały świat byłby urynkowiony, w którym geopolityka poddałaby się geoekonomii, globalnym rynkom. Wszystkie wschodzące państwa, Chiny, Rosja i inne, dostrzegłyby, że ich przewaga leży w integracji z globalnym rynkiem. Walki geopolityczne osłabłyby. Nadal by tam były, ale z czasem straciłyby na znaczeniu. Stało się odwrotnie. Globalny rynek nie istnieje w sposób, w jaki wydawał się wtedy istnieć iz pewnością nie ewoluuje w kierunku tej globalnej stabilności rynkowej, której się spodziewali. Tak więc fundamentalnym problemem tej nostalgii, tego technokratycznego projektu Osbornistów, jest to, że przystosowują się do świata, który już nie istnieje i nie wróci. To beznadziejna nostalgia.

Co torysi mylą się w kwestii brexitu

O ile Brexit jest projektem torysów, jest nim: globalna Wielka Brytania, reformy po stronie podaży, wolny rynek, jeszcze bardziej otwierają brytyjską gospodarkę na zawirowania świata. Podczas gdy ludzie na Północy, w Midlands i innych częściach kraju chcieli przed Brexitem, jak sądzę, jakiegoś schronienia przed tymi burzami. Nie chcieli mniejszego państwa, państwa, które cofnęło się jeszcze bardziej. Chcieli właściwie, może nie większego państwa, chociaż myślę, że większość z nich prawdopodobnie chciała, ale takiego, które bardziej ich chroniło, bardziej troszczyło się o ich dobro i było bardziej aktywne. Tak więc większość tych, którzy głosowali za Brexitem, nie głosowała – być może przytłaczająca większość – z powodów, o których myśleli zwolennicy brexitu torysów. A to oczywiście wprowadziło sprzeczność do całego projektu Tory Brexit, co oznaczało, że nie może działać.

Dlaczego technokraci nie dostają populizmu

Jedynym sposobem, w jaki mogli zrozumieć te ruchy, które nazywali populizmem, było stwierdzenie, że to głupi, ignoranccy ludzie. Jeśli zasługują na jakiekolwiek współczucie, to dlatego, że są wprowadzani w błąd przez demagogów. Ale nie może być żadnej prawdziwej zasługi, żadnej logiki, żadnej sprawiedliwości dla ich roszczeń. I to samo w sobie było porażką inteligencji. Myślę, że populizm to termin, który liberałowie stosują do politycznego odbicia ich polityki, którego nie rozumieją. To przez nich…

Ale myślę, że niezależnie od wszystkiego innego, niezależnie od moralnie, głęboko odrażającej, a nawet odrażającej postawy, jaką ci technokraci, ci liberałowie, ci postępowcy, technokraci i inni, mieli wobec swoich współobywateli — poza tym — jest to brak zrozumienia. Skąd to się wzieło? Diabeł? Skąd nagle wzięło się to dziwne, diaboliczne połączenie demagogii i masowej głupoty? To ogromna porażka inteligencji i jest powtarzana.

Teraz technokraci wierzą, że dostali drugą szansę i znów zasiadają u władzy. Nie mają pojęciowego wyposażenia, aby zrozumieć, że siły inne niż te, które pasują do ich w dużej mierze ekonomicznego poglądu na świat — i na samych ludzi oraz na ludzkie działanie, jest to ekonomiczny pogląd na ludzkie działanie — nie są realistyczne i nie tak naprawdę nie działają i nie mogą zdobyć umiejętności bez zbytniego odbierania swojego światopoglądu.

Dlaczego Rishi poniesie porażkę

Każdy, kto myśli, że Rishi Sunak będzie w stanie ustabilizować brytyjską gospodarkę do punktu, w którym wzrost może zostać wznowiony za kilka lat – mają tylko dwa lata dłużej na stanowisku – jest w błędzie. Ponieważ siły recesyjne – pomijając nawet wojnę – w gospodarce światowej są bardzo, bardzo silne. A połączenie zacieśniania polityki pieniężnej z zacieśnianiem polityki fiskalnej, z wyższymi podatkami, niższymi wydatkami i ograniczaniem luzowania ilościowego, może tylko zaostrzyć wszelkiego rodzaju bolesne trendy dla ogółu społeczeństwa. Więc to nie będzie politycznie stabilne. Nie jestem przekonany, czy wewnętrzny kanibalizm Partii Konserwatywnej pozwoli Rishiemu przetrwać choćby do stycznia 2025 roku. Może nastąpić kolejny cykl królobójstwa i szaleństwa. Ale wtedy przychodzi Partia Pracy i co oni wtedy robią? Ponieważ w rzeczywistości są również oddani wizji Osborne'a.

Przeczytaj całą historię tutaj…