Uwaga TN: Kluczową zasadą technokracji jest powierzenie wszystkich zasobów naturalnych „zaufaniu” dla dobra wspólnego, ale jest to oburzające oszustwo. Kiedy globalne korporacje blokują zasoby wody, nie stanowią one „dobra wspólnego”, aw wielu przypadkach ostatecznie niszczą lokalne systemy wodociągowe.
Praktyka Banku Światowego, która zarówno doradza krajom w zakresie wody, jak i inwestuje w prywatne przedsiębiorstwa wodociągowe, przedstawia konflikt interesów, powiedziała przedstawicielka Gwen Moore, D-Wisc. list skierowane do szefa Banku Światowego Jima Kim. W nim Moore wzywa Bank do natychmiastowego „zaprzestania promowania prywatyzacji zasobów wodnych, dopóki nie nastąpi solidna ocena zewnętrzna”.
„Coraz bardziej nie podoba mi się prywatyzacja zasobów wodnych w krajach rozwijających się i nie wierzę, że obecne zasady wyodrębnienia inwestycji i funkcji doradczych [International Finance Corporation] są odpowiednie” - pisze. „Z szacunkiem wzywam WBG i IFC do zaprzestania promowania i finansowania prywatyzacji zasobów wodnych, w tym tak zwanych„ partnerstw publiczno-prywatnych ”w sektorze wodnym, dopóki nie zostanie przeprowadzona solidna ocena zewnętrzna”.
Moore jest członkiem rangi podkomitetu ds. Polityki pieniężnej i handlu w Komisji ds. Usług Finansowych Izby Reprezentantów, organu w rządzie federalnym, którego zadaniem jest nadzorowanie Banku Światowego. Jej obawy wynikają z działań prowadzonych przez International Finance Corporation (IFC), sekcję pożyczkową Banku Światowego z sektora prywatnego. Ona i inni zwolennicy twierdzą, że IFC dokonuje zorientowanych na zysk inwestycji w prywatne przedsiębiorstwa wodociągowe w tym samym czasie, gdy Bank Światowy zaleca krajom współpracę z sektorem prywatnym w celu poprawy dostępu do czystej wody.
List przytacza przykład Manili na Filipinach, gdzie kraj rozpoczął współpracę z dwoma prywatnymi przedsiębiorstwami wodociągowymi w 1997 r., W oparciu o porady IFC. Następnie IFC zainwestował w Manila Water Corporation, jedną z dwóch firm, która przyniosła zysk w wysokości 43 milionów dolarów dzięki podwyżce stóp procentowych o blisko 850 procent. Próby dalszego podnoszenia cen zostały powstrzymane przez regulatorów, ale firma stara się o możliwość podniesienia stawek w drodze różnych apeli.
„Byłbym mniej zaniepokojony strukturą umowy z Manili i późniejszym arbitrażem, gdybym miał pełne przekonanie, że oba nie są wynikiem niewłaściwego łączenia funkcji doradczych i inwestycyjnych” - powiedział Moore.
Wydaje się, że nie ma zgody w tej kwestii. Inwestycja w Manila Water Corporation to reklamowany przez IFC jako historię sukcesu partnerstw publiczno-prywatnych. Jest oznaczony jako integracyjny model biznesowy, który pomógł dotrzeć do ponad 1.7 milionów ludzi i zapewnić nieprzerwany dostęp do wody dla procentu klientów 99. Operacja wodna jest również wstrzymywana w celu przekształcenia się z firmy tracącej pieniądze w firmę zarabiającą pieniądze.
Poproszony o skomentowanie listu Moore'a, oficer ds. Komunikacji Geoffrey Keele powiedział, że IFC pracuje nad formalną odpowiedzią na kongresmenkę, zanim wygłosi publiczne komentarze. Skierował Humanosphere do strona na stronie IFC rozwiązuje to niektóre obawy związane z jego pracami nad partnerstwami publiczno-prywatnymi w sektorze wodnym. Mówi, że rządy nie są zobowiązane do prywatyzacji dostaw wody w celu uzyskania dostępu do pożyczek.
wpDiscuz