Program 2030 postrzegany jako kluczowy czynnik w globalnych prawach i zdrowiu osób transpłciowych

2015 był bezprecedensowym rokiem w uznawaniu praw osób transpłciowych w niektórych krajach o wysokim dochodzie. Jednak, jak ujawnia nowa seria opublikowana w „The Lancet”, uznanie opinii publicznej nie przekłada się jeszcze na wspólne wysiłki na rzecz wsparcia i poprawy zdrowia osób transpłciowych na całym świecie.

Cykl, zainaugurowany w poniedziałek 20th czerwca w Światowym Stowarzyszeniu Profesjonalistów ds. Zdrowia Transgenderów (WPATH) 24th Biennale Naukowe Sympozjum, które odbyło się w tym roku w Amsterdamie, został opracowany przy udziale członków społeczności osób transpłciowych i przedstawia ocenę stanu zdrowia osób transpłciowych na całym świecie . Chociaż badanie wskazuje na poważne luki w naszym zrozumieniu zdrowia osób transpłciowych z powodu nieuznania różnorodności płci w działaniach na rzecz zdrowia publicznego, autorzy twierdzą, że istnieje wystarczająca ilość informacji na temat tej zmarginalizowanej grupy, aby działać teraz.

Szacunki wskazują, że na całym świecie jest około X milionów osób transpłciowych. Rutynowo odmawiane są ich prawa, osoby transpłciowe często stają w obliczu napiętnowania, dyskryminacji i nadużyć prowadzących do marginalizacji, co ma dalsze szkodliwe skutki dla ich zdrowia fizycznego i psychicznego. W związku z tym kontekstem społecznym i prawnym osoby transpłciowe mają wysokie wskaźniki depresji (zgłaszane do 25%). Osoby transpłciowe są często wykluczone z rodzin lub miejsca pracy, są bardziej narażone na ryzykowne zachowania (na przykład praca seksualna lub zażywanie narkotyków), a badania wykazały, że osoby transpłciowe są prawie X razy większe niż ryzyko HIV niż ogół populacji (artykuł 60 ). Przemoc wobec osób transpłciowych jest szeroko rozpowszechniona, a pomiędzy 50 i 3 na całym świecie odnotowano przypadki zabójstw osób transpłciowych udokumentowane przez 2008, a wiele innych morderstw prawdopodobnie nie zostało zgłoszonych lub zostało źle zgłoszonych.

„Wiele wyzwań zdrowotnych, z jakimi borykają się osoby transpłciowe, jest zaostrzonych przez przepisy i polityki, które odmawiają im uznania płci. W żadnej innej społeczności związek między prawami a zdrowiem nie jest tak wyraźny jak w społeczności transpłciowej ”- mówi jeden z głównych autorów serii, docent Sam Winter z Curtin University w Australii. „W obliczu stygmatyzacji, dyskryminacji i nadużyć osoby transpłciowe są spychane na margines społeczeństwa, wykluczane z miejsca pracy, rodzin i opieki zdrowotnej. Wiele osób zostaje wciągniętych w ryzykowne sytuacje lub zachowania, takie jak niebezpieczny seks lub nadużywanie substancji, które narażają ich na dalsze choroby ”.

Serię prowadzili autorzy z University of Sheffield (Wielka Brytania), Johns Hopkins University (USA), Curtin University (Australia) i Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP).

W większości krajów na całym świecie nie ma środków prawnych ani administracyjnych umożliwiających uznanie płci osobom transpłciowym. W Europie osiem państw nie oferuje osobom transpłciowym uznania prawnego, a 17 nadal nakłada sterylizację na osoby starające się o uznanie płci. Przepisy w Argentynie, Danii, Malcie, Irlandii i Norwegii (stan na czerwiec 2016 r.) Są najbardziej postępowe i przyjęły „model deklaracji”, w którym osoby transpłciowe mogą określić swoją płeć w drodze prostego procesu administracyjnego. Przepisy argentyńskie i maltańskie również wyraźnie potwierdzają prawo osób transpłciowych do odpowiedniej opieki zdrowotnej. Kilka krajów, w tym Nowa Zelandia, Australia, Nepal, Pakistan i Indie, przeniosło się lub dąży do uznania różnorodności płci nie tylko mężczyzn / kobiet.

Autorzy trzech serii papierowych wezwań do działania, w tym:

• Zmiany w podręczniku diagnostycznym WHO, które mają zostać wprowadzone w 2018 r., Powinny usunąć diagnozy dla osób transpłciowych z rozdziału „zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania” do „schorzeń związanych ze zdrowiem seksualnym”. Diagnoza zdrowia psychicznego jest powszechnie uważana za niewłaściwą i potencjalnie szkodliwą ze względu na wzmacnianie piętna. Autorzy twierdzą, że ten krok byłby „prawdziwie historyczny”.
• WHO powinna ponownie rozważyć wysoce kontrowersyjną diagnozę „niezgodności płci w dzieciństwie” w przypadku dzieci poniżej wieku dojrzewania i zamiast tego skoncentrować wysiłki na zapewnieniu dzieciom dostępu do lepszego wsparcia i informacji w celu zrozumienia i wyrażenia swojej tożsamości płciowej.
• Opieka zdrowotna osób transpłciowych, w tym dostęp do hormonów feminizujących i maskulinizujących, powinna być finansowana na takich samych zasadach, jak innych usług zdrowotnych.
• Należy przeszkolić lekarzy, aby rozumieli potrzeby zdrowotne osób transpłciowych, zwłaszcza w zakresie świadczenia ogólnej opieki zdrowotnej, takiej jak zdrowie psychiczne i reprodukcyjne.
• Rządy na całym świecie muszą położyć kres reparatywnym terapiom dla dzieci, młodzieży i dorosłych, powszechnie potępianych jako nieetyczne.
• Konieczne jest, aby przepisy antydyskryminacyjne obejmowały osoby transpłciowe - tam, gdzie nie ma prawa antydyskryminacyjnego, w praktyce często dyskryminacja jest legalna.
• Szkoły muszą w większym stopniu uwzględniać różnorodność płci, a wszyscy nauczyciele powinni być przeszkoleni do pracy z osobami transpłciowymi i różnorodności płci oraz do nauczania o nich.
• Chociaż różnorodność płci jest zjawiskiem globalnym, wiele badań do tej pory przeprowadzono w krajach o wysokich dochodach i częściach Azji. Potrzeby osób transpłciowych w dużej części Afryki, Bliskiego Wschodu, Azji Środkowej i byłych republik radzieckich są w znacznym stopniu zaniżone, jednak w tych regionach są one dyskryminowane.

„Istnieją ogromne luki w naszym rozumieniu zdrowia osób transpłciowych, wynikające z fundamentalnego wyzwania, jakim jest zdefiniowanie tej zróżnicowanej grupy, oraz z braku uznania różnorodności płci. Niemniej jednak wiemy wystarczająco dużo, by działać - wysokie wskaźniki depresji i HIV są związane z kontekstem, w którym osoby transpłciowe są zmuszane do życia ”- mówi współautorka dr Sari Reisner z Harvard Medical School, Boston Children's Hospital i Harvard TH Chan School of Public Health, USA. „W ciągu ostatnich 15 lat nastąpiła radykalna zmiana od postrzegania osób transpłciowych jako zaburzeń w kierunku lepszego zrozumienia różnorodności płci, ale należy zrobić znacznie więcej”.

„Agenda 2030 opiera się na zasadzie„ nie zostawiać nikogo w tyle ”. Uchwalanie praw ochronnych i polityk gwarantujących uznanie płci ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia i dobrego samopoczucia osób transpłciowych ”- mówi Magdy Martínez-Solimán, zastępca sekretarza generalnego ONZ, zastępca administratora UNDP i dyrektor Biura ds. Polityki. „Ta przełomowa seria Lancet na temat zdrowia osób transpłciowych przyczyni się do zdobycia coraz większej liczby dowodów dotyczących zaspokojenia potrzeb grupy wykluczonej w zakresie zdrowia i rozwoju”.

Przeczytaj całą historię tutaj…