Wydaje się, że uniwersalny dochód podstawowy rozprzestrzenia się lotem błyskawicy, ale nie przyczynia się to do ożywienia działalności gospodarczej. Zamiast tego tłumi działalność gospodarczą, umożliwiając niedoszłym zarabiającym żyć z „darmowych pieniędzy”. Płatności UBI utrzymują ludzi w biedzie, ostatecznie doprowadzając ich do rozpaczy i biedy.
Jak na ironię, program UBI burmistrza Garcettiego nazywa się „WIELKI SKOK”. Łatwiej jest rzucać pieniędzmi w zubożałych obywateli, niż zdejmować z karków lokalny biznes, który mógłby tworzyć miejsca pracy dla tych ludzi. Większość eksperymentów UBI została przeprowadzona przez miasta kierowane przez radykalnie lewicowych burmistrzów i rady.
Mimo że próby UBI nie przyniosły wymiernych korzyści społeczeństwu, miasto po mieście nadal rzucają się w wir, oczekując różnych wyników. Amerykanie są generalnie przeciwni UBI, woląc pracę od zasiłku rządowego. Bohaterowie twierdzą, że roboty wypierają pracowników; inni twierdzą, że gospodarka po prostu nie działa dla niektórych obywateli.
