Życie w metaforze: globalne ocieplenie nie dotyczy środowiska

Jedna żelazna zasada super stanów: "logika jest
wróg, a prawda jest zagrożeniem ”- Rod Serling

Żyjemy w metaforze w Stanach Zjednoczonych. Metaforą jest globalne ocieplenie jako zastępczy termin restrukturyzacji geopolitycznej spowodowanej zakończeniem zimnej wojny. Kiedy kończy się zimna wojna, glob się ociepla.

Jeśli mówisz prawdę, życie jest łatwe. Nie musisz o niczym pamiętać, ponieważ za każdym razem historia jest taka sama. Kiedy kłamiesz, musisz pamiętać o kłamstwie i wymyślać szczegóły - czasami w locie. W Stanach Zjednoczonych dryfujemy w świecie kłamstw z powodu takich terminów jak globalne ocieplenie.

On 10 czerwca 1993 r., Przewodniczący Połączonych Szefów Sztabów Colin Powell wygłosił przemówienie inauguracyjne na Uniwersytecie Harvarda. Po raz pierwszy od 1947 r. Oficer w służbie czynnej wygłosił przemówienie inauguracyjne na Harvardzie. W 1947 r. To generał George Marshall wygłosił przemówienie inauguracyjne, a jego celem było ogłoszenie Planu Marshalla.

Plan Marshalla był mobilizacją zasobów USA w celu odbudowy Europy, aby uchronić je przed spustoszeniami komunizmu. Cel Powella był taki sam. Zapowiedział „Plan Powella”, aby odbudować Rosję i państwa radzieckie, aby pomóc im wyjść ze zniszczeń komunizmu - rzekomo.

Generał Powell szedł śladami generała Marshalla. Obaj generałowie - Marshall i Powell rozmawiali tam, aby uzyskać poparcie wykładowców Harvardu i absolwentów w ramach odbudowy.

19 października 1993 r. Dzień po pierwszym publicznym spotkaniu Prezydenta Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju (PCSD) Al Gore i Bill Clinton zorganizowali w Białym Domu spotkanie. Wydarzenie miało na celu ogłoszenie administracji Clintona Plan działania na rzecz zmian klimatu jako strategia „walki z globalnym ociepleniem”.

Mając powyższe nowe informacje - że Colin Powell jako doradca prezydenta George'a HW Busha ds. Bezpieczeństwa narodowego myślał o zakończeniu zimnej wojny od 1987, a kiedy dodam do tego, co widzę w ustawie o polityce energetycznej 1992, sprawia, że kpina ze zmian klimatu, mająca cokolwiek wspólnego ze środowiskiem.

Połączenia Ustawa o polityce energetycznej 1992 zdefiniował korporację rządową, United States Enrichment Corporation kupować wzbogacony uran od Sowietów. Zawierał zapis, że ta korporacja zostanie sprywatyzowana za dwa lata. (Patrz TYTUŁ IX, sekcja 1406-1407 i rozdział 25, sekcja 1501.)

Kto więc mógł kupić sprywatyzowaną korporację, która ma wyłączną kontrolę nad wzbogaconym uranem? Może Al-Kaida? Lub ta grupa - która na początku obejmowała Teda Turnera  NTI?

Wydaje mi się, że to, co zrobił Kongres, polegało na dosłownie stworzeniu broni, którą moglibyśmy przyłożyć do głowy, tworząc prywatną korporację nastawioną na zysk, która kupowałaby i sprzedawała wzbogacony uran. Czy dlatego nasi urzędnicy publiczni stali się tak głupi i / lub skorumpowani, że pozwalają na zniszczenie naszego kraju? Czy dlatego udają, że importowanie muzułmańskich dżihadystów jako uchodźców jest zupełnie normalne, a następnie zakładanie ich w interesach?

W każdym razie, do czego zmierzałem, to było to, że Departament Obrony pod kierownictwem Przewodniczącego Połączonych Szefów Sztabów, Colina Powella, ale za pośrednictwem Biura Polityki Środowiskowej, rzekomo pod kierownictwem tej dziwki Katie McGinty, ale bardziej prawdopodobne, Sherri Goodman Podsekretarz obrony był tym, który kierował pracami nad napisaniem Planu Działań na rzecz Zmian Klimatu. Wiem to ze względu na postanowienia dotyczące wspólnych wdrożeń dla „krajów rozwijających się”. Ustawa o polityce energetycznej z 1992 r. Definiuje kraje Europy Środkowej i Wschodniej (niepodległe państwa byłego Związku Radzieckiego) jako kraje rozwijające się. A więc tak naprawdę była ustawa o polityce energetycznej z 1992 r. - „Plan Marshalla” dla Związku Radzieckiego i strategiczny plan wojny z narodem i gospodarką Stanów Zjednoczonych.

Wydaje się temu pisarzowi, że to, co zrobili po zakończeniu zimnej wojny, polegało na ustanowieniu trwałego zagrożenia wojną gorącą - zniszczeniem nuklearnym. Wiedzieliśmy, że próbują przekształcić podstawę światowej gospodarki z produkcji i wykorzystania zasobów naturalnych, przechodząc zamiast tego na odwrotny system karania produkcji i wykorzystywania zasobów naturalnych oraz nagradzania zerowego zużycia energii. Oczywiście zero energii to śmierć.

„Stałem się śmiercią, niszczycielem światów”. J. Robert Oppenheimer